100 dagen

door 22 feb 20168 reacties

Jij bent weg, al 100 dagen
En ik ben je weer een gedicht aan het voordragen
Want ik kan alleen nog met woorden beklagen
Hoe jouw gemis me heeft verslagen

Jij bent weg, al 100 dagen
Kon je Dexie nog maar plagen
Kon je nog maar een snoepie vragen
Kon ik je nog maar op mijn schouders dragen

Ik mis jou, al 100 dagen
Dit gemis is niet te verdragen
Was dit maar een verhaal of sage
Was er maar een makkelijke weg om naar te vragen

Jij bent weg, pas 100 dagen
’t Is kort nog dat we je om ons heen zagen
Maar ik heb je in mijn hart opgeslagen
En daar zal jij nooit meer vervagen

Terwijl anderen over het weer klagen
Ben jij weg, al 100 dagen
Hoor ik je stem door mijn hoofd heen jagen
En blijft de onmacht aan me knagen

Jij bent weg, al 100 dagen
Nu moet ik me aan een leven zonder jou wagen?
Ook al worden we door liefde van and’ren gedragen
Heeft dat leven nog kans van slagen?

Ik wil niet alleen maar klagen
Maar jij bent weg, al 100 dagen
En alles om me heen lijkt te vertragen
En niets is meer als wij ooit voorzagen

Straks ben je weg, al 1000 dagen
En hebben de golven ons meegedragen
Naar, wie weet waar we verdagen
Ik durf naar de toekomst niet te vragen

Jij bent weg, al 100 dagen
Ik hoef jouw monsters niet meer te verjagen
Ik beloof je dat ik mama en Dex zal dragen
En dat ik van je blijf houden, tot 100.000 dagen

Ik mis je, alle dagen

papa Dirk