Myosotis

door 3 jul 2016blog4 reacties

Myosotis

3 juli 2012, ons geluk kon niet op.
Remy werd geboren, en ons gezin was eindelijk compleet.
Want zo hadden wij onze toekomst altijd in gedachten: 
Trouwen, appartementje, 2 katten, door naar een eengezinswoning, en hopelijk 2 kids. 

We kregen het allemaal.
Ons leventje was compleet.

Nu is het 3 juli 2016, en zijn we verre van compleet.

Vandaag zou je 4 jaar worden, zoon.
Kaarsjes uitblazen op een mooie taart van tante José, een kado uitpakken in de tuin.
Stiekem ballonnen laten knallen, en veel te veel chips eten tot je misselijk bent.
Eindelijk naar die grote basisschool…
Je zou het allemaal gedaan hebben. Als je nog bij ons was.

Ik zou je optillen en mijn handen door je haren halen, en je scheetkusjes geven op je wang.
Maar in plaats daarvan aai ik met mijn hand over een aluminium plaat met je foto er op.
In plaats van jouw zachte haartjes voel ik de structuur van verf op ruw staal.

Ik pak mijn telefoon, mijn tijdmachine, en reis via mijn foto’s en video’s terug in de tijd, naar jouw vorige verjaardagen.
Jouw enorme energie straalt door de foto’s heen, nu nog steeds.
Iedereen die je heeft gekend herinnert zich jouw aanwezigheid, boef.

Maar vandaag is het stil in huis, op jouw verjaardag.
Geen taart met kaarsjes, geen kado’s, geen ballonnen die knallen.
Vandaag vieren we niet dat je verjaart, maar herdenken we dat je bestond.

Dat doen we met vrienden en familie.
Mensen die je ook missen, en ons zo steunen.
Dierbaren.

Vorige week hebben we jou ook herdacht bij de herdenkingsdienst in het LUMC.
Jou, en alle andere kinderen die met jou zijn gegaan.
Want we zijn niet alleen in dit leed, ook al voelt dat soms wel zo.

Al die kinderen worden net als jij, herinnert.

Vandaag laten we 4 ballonnen voor je op.
Met daaraan een tekening van Dex.

Ik vroeg wat hij getekend had, en zijn antwoord klinkt als een gedicht in mijn oren…


Soms schijnt de zon,
Soms regent het,
Soms zie je wolken.

Dat is Remy, dat ben ik, naast elkaar.
Blote voeten in het gras.

1, 2, 3, 4 ballonnen aan een touwtje,
Voor Remy’s verjaardag.

Remy is mijn amigo,
En mijn beste vriend.

Knuffel van Dex.

Lieve Remy,

Jij bent onze Myosotis;
ons Vergeet-mij-nietje.
Voor altijd in ons hart, voor altijd onze zoon, onze kamigo.

“Noem mijn naam, en ik besta.”

Remy Kuijt ❤️