Jij bent weg, al 5 jaar
al zo lang maar het zal nooit wennen
hoorde ik je stem nog maar
die ik nog steeds uit duizenden zou herkennen

Tijd tikt door, dagen verstrijken
maanden, jaren, het is al zo lang
op wie van ons zou je nu het meeste lijken
ik voel je handje nog op mijn wang

Van bitterzoete herinneringen
moet ik huilend lachen, lachend huilen
Daddy Finger hoor ik je zingen
en denk aan hoe je in mijn armen kon schuilen

de wind stormt door de straat
buiten treedt de herfst aan
hij komt en hij gaat
zal de wind in mijn hart ooit weer liggen gaan

5 jaar verder, maar zo voelt het niet
op mijn netvlies sta je gebrand
met de mooiste herinneringen van voor je ons verliet
donderjagen met je broer, hand in hand 

Voor jou houd ik me sterk
en voor je moeder en je broer
Da’s niet altijd makkelijk zoals je merkt
Van binnen ben ik niet zo stoer

Tranen als ik je foto’s weer wil zien
Maar verdrietig zijn, dat mag
na 100 dagen, of na 5 jaar, of 10
Ik zal aan je denken tot mijn laatste dag

Papa Dirk