Jij bent weg, 6 jaar alweer

is het al zo lang geleden?

Ik mis je steeds een dagje meer

elke dag een dag verder in het verleden

Maar letterlijk elke dag denk ik aan jou

hoe je aanwezigheid de kamer kon kleuren

aan hoe je karakter nu wezen zou

en hoe je om snoepjes kon blijven zeuren

We praten samen over jou, het hele jaar door

en halen nog zoveel herinneringen op 

tot aan de dag dat ik je verloor

vanaf toen staan die herinneringen stop

Althans, de leuke herinneringen zijn gestopt

maar ook de knal, het ziekenhuis, de uitvaart 

staan nog levendig in mijn gedachten verstopt

hoe pijnlijk ook, ook die zijn veel waard

Al 6 jaar ben je weg, en dat word alleen maar meer

aan die gedachte probeer ik nu alvast te wennen

Daarom denk ik zoveel aan je keer op keer

en vertel ik over je aan mensen die jou niet kennen

Het zwarte randje om mijn hart

dat ik 6 jaar geleden voor het eerst zag

kleurt vandaag extra zwart

en dat mag