donor keuze
De grote donor discussie
Ik zal eerlijk zijn; ik heb het er moeilijk mee.
En niet om de keuze van de Nederlandse burger, maar om de discussie er om heen.
Ik was een jaar of 10, en was naar de apotheek aan de overkant voor een receptje.
Daar zag ik zo’n rood donor codicil staan op de toonbank.
Ik vroeg aan de apotheker wat het was, en nam er een mee naar huis.
Ik vroeg aan mijn moeder of ik donor mocht worden, en of zij daarvoor wilde tekenen
want dat mag je niet zelf als je 10 bent.
Voor mij was het vanzelfsprekend dat ik na mijn dood iemand zou kunnen helpen met mijn
overgebleven organen… Wat moet je er zelf nog mee dan?
Maar nu is daar een nieuwe wet; je bent automatisch donor, tenzij anders.
Of dit een goede wet is? Weet ik niet.
Per saldo denk ik dat veel Nederlanders die eerst geen zin hadden om wel donor te worden,
nu ook geen zin hebben om het niet te worden. En in het totaal zullen er misschien meer donors
overblijven.
Of dit de juiste manier is om het te doen… weet ik ook niet.
Wat ik alleen zo bijzonder vind, is dat ineens heel Nederland expert is in donorschap.
Wist je dat ze je organen uit je halen als je nog leeft?
Wist je dat ze je spierverslappers geven zodat het makkelijker verwijderen is?
Wist je dat hersendood niet echt dood is?
Wist je dat…?
Lieve mensen; wist je dat ik hier een heel bijzonder gesprek over gehad heb met een aantal artsen van het LUMC?
Onze lieve Remy ging het niet redden. Een vreselijk nieuws dat ons bereikte.
De artsen huilde met ons mee… het zijn namelijk ook mensen.
Aan het einde van dit gesprek was ik in mijn hoofd weer 10 en hield ik een codicil vast.
Maar nu niet die van mij, maar van mijn 3 jaar oude zoontje.
Zijn leven kon niet gered worden, maar misschien dat van een ander wel?
Wij namen de beslissing, niet de artsen. En we werden heel goed ingelicht, onder andere door een transplantatie begeleider.
Zij heeft ons van a tot z verteld hoe dit zou gaan. Hoe Remy eerst moest overlijden, en door een schouwer moest worden uitgesproken
dat dit ook echt gebeurd was. En dat we daarna maar enkele minuten hadden voor hij naar een operatiekamer moest, vol
artsen die gelijk aan het werk gingen…
Achteraf hoorden wij dat die artsen in een soort erehaag om Remy’s bed stonden toen hij naar binnen en later naar buiten gereden werd.
Ik word daar weer zo emotioneel van, ik vind dat bijzonder.
o.a. Remy’s lever heeft een jongetje van toen 7 jaar gered. Dat jongentje had het anders waarschijnlijk niet overleefd.
Weet je, voor de ouders van dat jongetje, is het donorschap de redding geweest van hun kind.
Voor Remy was een donor geen oplossing.
Het is bitterzoet. Er is niet minder verdriet. Maar er is ook nog een jongetje gered.
Ik vraag niemand om donor te worden.
Maar alsjeblieft, denk er over na, met je hart.
Als je ergens over twijfelt, laat je goed informeren. En dat is niet op social media, en zeker niet in comments op posts.
Ik mis mijn kleine boef, nog elke dag.
Het leven is zo vergankelijk. Besef dat alsjeblieft.
Zo waar en zo goed en mooi beschreven Sterkte jullie
Wat ontzettend heftig om zo jong afscheid te moeten nemen van je kind. Sterkte en wat dapper en goed dat jullie een kind van 7 een nieuwe kans hebben gegeven. Ik ben donor en ik ben het met je eens dat zou geen probleem moeten zijn.
6 jaar geleden stond mijn meisje va. 7 op de lijst te wachten op een hartje. Door mensen als jullie, ouders van een kind wat het niet zou halen hebben wij hoop gekregen.
Blijf jullie verhaal een heel bijzonder treurig verhaal vinden want het zou niet zo moeten zijn.
Deze keuze zou je niet moeten hoeven maken.
Mij. Dochter heeft het uiteindelijk niet gered. Ik weet dat rouwen voor het leven is maar rouwen is ook houden, houden van jullie lieverd. Heb jullie verhaal vandaag weer gedeeld omdat ik het belangrijk blijf vinden. Nogmaals dank, dank voor het weghalen van taboe en horrorverhalen…
Mariska jij ook bedankt voor het delen van jouw verhaal. Ook dat had niet zo moeten zijn.
Toen mijn moeder overleed was zij geen donor wij (ook donoren) als kinderen hebben dit voor haar beslist. Dit werd heel netjes uitgelegd en wij werden er ook heel goed in begeleid.
Veel sterkte met dit verschrikkelijk zware verlies
Ik deel je mening.. ik had het zelf geschreven kunnen hebben. Wat een hoop negatieve reacties op internet over het automatisch donor worden. Onze zoon van 11 jaar is vorig jaar overleden en heeft 4 mensen een beter leven gegeven. Ook hij kon niet meer worden gered maar zij wel.. wij zijn daar dankbaar om. De begeleiding in het ziekenhuis was bijzonder mooi. Ik hoop dat jou brief veel gedeeld zal worden. Rust zacht Remy en Ruben
Wow, indrukwekkend mooi geschreven, tot tranen geroerd en ja, ik deel je mening….
Wat ontzettend stoer dat je dat al op jonge leeftijd deed. En later de organen van jullie kleine man doneerden.
Geweldig. Heel veel sterkte
Diep diep respect,! ….Ging door de donerdiscussie nog door me heen . En wat als het een heel jong kindje betreft.? Zo mooi en goed dat jullie dit hebben kunnen doen. Klopt dat het verdriet er natuurlijk niet minder om is geworden…maar jullie hebben door dit te doen wel een ander dat verdriet bespaard. . Nogmaals alle respect , en sterkte ,!
Wat een immens verdriet als je je kind verliest maar daardoor ook een ander kindje kunt redden. Dat is liefde.
Ik heb helaas de keerzijde meegemaakt. Het was zaterdag dat mijn man , 51 jaar, plotseling overleed aan een hartstilstand. We hadden ooit afgesproken dat de nabestaande mochten beslissen over donatie. Samen met m’n kinderen heb ik toegestemd ook omdat we sectie wilden laten doen, maar wilde hem wel uiterlijk maandag thuis hebben om afscheid te kunnen nemen. Wat eerst nog een dingetje was omdat het de volgende dag zondag was.
Thuis gekomen is hij gaan lekken en heeft iemand van de uitvaart samen met m’n moeder hem snachts weer opengemaakt. Bleek dat de hoofdslagader niet dicht was gemaakt. Hierdoor hebben we twee dagen eerder afscheid moeten nemen. Ik heb na melding door de uitvaatverziorging geen excuus of iets vernomen van het ziekenhuis waar dit gebeurd is.
Ik vind het dus erg moeilijk nu een keuze te moeten maken. En laat dat dus liever aan m’n kids over. Want die twijfelen hierdoor nu ook heel erg.
Mijn oprechte deelneming met jullie bijna niet te dragen verlies. Ik heb respect voor jullie besluit. Ik heb echter, nu de wet erdoor is, direct op het donorformulier ingevuld dat ik GEEN organen wil afstaan. Voor mij betekent dan ook vanzelfsprekend dat, mocht ik ooit ‘iets’ nodig hebben, dat ook NIET zal doen! Ik vind dat niet van bovenaf opgelegd mag worden wat er met je organen gebeurd!
Beste Ineke dat is jouw beslissing je kan ja of nee zeggen dat is geen enkel probleem en ik heb daar geen moeite mee . Maar Ineke wat bedoel je met v van bovenaf de Regeerring of God ??
Groetjes Molle Jesper .
Beste Dirk en Jessica,
Ons jongetje was 5 toen hij ineens ziek werd en accuut een nieuwe lever nodig had. Hij is inmiddels 17. We zijn de ouders van zijn – eveneens heel jonge donor – voor eeuwig dankbaar. Dankzij hun keuze leeft ons kind een leven als ieder ander…
Wat ontzettend goed dat u dit zo schrijft.
Het veranderd inderdaad niets aan jullie situatie, maar ik hoop zo dat het wel wat veranderd aan de mensen die nu openlijk op FB en andere social media ineens de experts zijn.
Heel veel respect voor jullie kleine sterretje, en natuurlijk voor jullie als ouders.
Sterkte!
Wat een verlies voor de Ouders van Remy, maar hebben toch een Kindje gered! Wij wensen de Ouders van Remy heel veel sterkte!!!
Al heel veel jaren ben ik donor, m’n kaartje is bijna onleesbaar. Hopelijk als het zover is, dat de Dokters mij goed behandelen zoals het hoort, en dat ik veel Mensen kan helpen!
Ik wil de ouders van Remy sterkte wensen met dit enorme verlies! In mijn omgeving heb ik een aantal mensen die een donororgaan hebben gekregen en zonder dit orgaan zouden er 2 levenslang aan de dialyse blijven en de derde zou niet meer in leven zijn. Ik was al donor en ik blijf het.
Prachtig is alle aspecten!
Prachtig in alle aspecten!
Wat een intense blog oover een nog intensere ervaring. Dank je wel voor het delen. Koester de herinneringen ❤. Veel sterkte.
Warme groet Bianca
Jullie verhaal kwam voorbij op mijn tijdlijn, zo verdrietig en raak. Ik heb jullie verhaal gedeeld in de hoop dat veel mensen met nog veel grotere monden een waar verhaal meenemen in hun discussies en complottheorieën. Sterkte voor jullie voor vandaag en alle andere dagen die gaan volgen zonder jullie mooie Remy. Dat de positiviteit mag overheersen op de posityfus (prachtig gevonden woord!)
Doordat mijn vriendin 18 jaar geleden een nieuwe nier kreeg zijn we nog steeds vriendinnen daarom doe ik mee
Raak!
Wow, wat een krachtig verhaal. Ik las ook vandaag toevallig een column op Metronieuws over het donorschap, dat je pas een superheld bent als je besluit geen donor te worden. Als je namelijk je organen niet doneert, dan zorg je voor een tekort zodat er meer geld in onderzoek wordt gestopt naar het kweken van organen in een laboratorium.. Zo naïef en slecht geïnformeerd. Bedankt voor het delen!
Hoe slecht is die columnist dan! Wat heeft dat nou voor een toevoeging, donoren zijn zo onzettend hard nodig en er gaat echt niet meer geld naar onderzoeken als we massaal geen donor worden! Dan sterven er gewoon nog meer mensen want er wordt heel veel onderzoek gedaan juist omdat we al zo weinig donoren hebben. Donor ben je omdat je mensen wil helpen na je dood, niets anders dan dat!
Diep respect voor de dappere ouders van dit knappe kindje! Hun mannetje leeft voort! Fijn dat zij hun moeilijke ervaring delen, daardoor worden misschien meer mensen zich bewust van de realiteit van de orgaandonor werkelijkheid! Laten we het hopen, ik heb het gedeeld! ❤️
Wat een verdriet om het verlies van iemand je zo dierbaar, wat een prima keuze om je verdriet om te zetten in leven ! Kan je een kind mooier herdenken dan zo? Knap van jullie om de juiste keuze te maken!
Ik ben er een uitgesproken voorstander van om bij geen registratie ervan uit te gaan dat degene die niet heeft laten weten dat hij geen donor wenst te zijn automatisch doneert. Je mag het risico niet nemen om nog een leven te verliezen op de wijze waarop het nu is geregeld. Natuurlijk staat het een ieder vrij om GEEN donor te willen zijn, laat het dan even vastleggen alsjeblieft!
” Donorschap”
Weer zo’n reactie recht uit
je hart
dat spreekt mensen aan!
en, als het goed is ,zet ze
Het echt aan het denken
hierover.
Wat een voorrecht dat
jij onze zoon bent !pa en ma.
Diep geraakt door jullie enorme kracht rondom de beslissing Remy`s organen te doneren, ondanks jullie Eigen immense verdriet.. Mijn hart gaat naar jullie uit.
Respect, diep respect……..wederom ouders, en een broertje …. dat zo ’n vreselijk groot onwerkelijk verlies kan omzetten naar het voort laten leven ” in een ander” !! ik was al donor ( zonder twijfel) en zal dit ook altijd blijven……ken jullie niet maar veel liefs
Verplichten, tja ben ik ook niet zo voor.
Omdat ik vind dat het vanuit je hart moet komen.
Zelf ben ik al vanaf mijn 18e donor, inmiddels zo’n 40 jaar nu.
Jammer vind ik ,dat er meteen van die horor verhalen de ronde doen, er geoordeeld word, van geef je niet, dan krijg je niet.
Dus hoop ik maar dat er heel veel mensen hun HART laten spreken.
En na HUN leven, een leven geven.
Een vriend van mij deelde de post met jouw blog. Met tranen in mijn ogen heb ik jouw oproep gelezen. Mooi dat jullie de keuze hebben gemaakt voor Remy om donor te worden. 14 November is voor ons ook een dag die nooit meer hetzelfde wordt. Onze kleine man is op die datum in 2006 heel plotseling overleden. Hij mocht niet doneren. Ook voor ons was het duidelijk dat als het had gekund, wij die keuze hadden gemaakt. Voor ons werd besloten dat het niet mocht. Ik wens jullie heel veel sterkte, lieve mensen om jullie heen en boven alles mooie en levendige herinneringen aan jullie Remy.
Ware woorden. Dank.
Ik ben 76, heb al 20 jaar een codicil in mijn portemonnee. De wetenschap staat niet stil en als ik iemand kan redden, waarom niet? Ik ga straks door de schoorsteen. Ik heb grote bewondering voor Britt Dekker, die vertelde dat de plotselinge dood van haar vader ZES mensen het leven had gered! Chapeau Britt! We moeten solidair zijn met elkaar, niet op een eiland leven.
Helemaal mee eens en wat een moeilijke beslissing maar ook veel liefde voor je medemens daarom ben ik ook al heel lang donor heel veel sterkte mvgr
Wat een geweldig mooi verhaal.
Groot respect voor deze ouders die ik heel veel sterkte wens!
Respect voor alles wat jullie hebben meegemaakt, het laat de mens overdenken wat te doen.
veel sterkte
Gisteravond hadden we met onze 3 kinderen een gesprekje over de nieuwe donorwet. Ze waren alle 3 duidelijk: “als een ander kind beter kan worden van iets van mijn lichaam als ik dood ben, dan mag dat natuurlijk! Dat kind en die familie is dan heel blij omdat ik dood ben gegaan en dan leeft er toch iets van mij door.”
Ik kan me niet voorstellen hoe moeilijk zo’n keuze als ouders moet zijn. Ontzettend knap dat jullie die keuze gemaakt hebben!
Door mensen zoals jullie is mijn zoon goddank blijven leven, hij heeft een donorhart gekregen en we mogen voorlopig nog van hem blijven genieten wat kan een mens dan dankbaar zijn, heel veel sterkte met jullie verlies maar wat een geweldige stap hebben jullie gedaan
Kippenvel. Respect!
Volledig met je eens, maar desondanks toch een hele knappe beslissing op een vreselijke moment geweest!
Maar zo mooi en hopelijk troostrijk dat de ander daar mee geholpen is.
En inderdaad nu een tegengeluid met diepgang voor de one-liners. Prachtig.
Ik hoor toch tegenstrijdige berichten: dat een “donor” nog niet echt gestorven is wanneer men zijn te doneren orgaan al uithalen…Het lijkt mij toch een onnatuurlijk iets en staat mij tegen. Ik voel…en ben daarom tegen dat ik nog niet ECHT dood zou zijn als mijn organen al weggenomen zouden worden.
Ik persoonlijk sta op het standpunt van wat van mij is, is van mij. Die willen leven, moeten zich eigenlijk realiseren, dat men niet “tenkoste”van een ander moet willen leven. De consequentie is dus…aanvaard wat je mankeert, en is dat niet te keren, dan is het leven je niet “gegeven”. Mijn voor aangegeven ander standpunt met inhoud, dat niet aangeeft egoïstisch te zijn.
Eén onderdeel van de kamerdiscussies is wel sussend: nabestaanden kunnen een beslissing nemen die het een en ander een wending kunnen geven. Als voorbeeld: zijn er 3 nabestaanden die voor een beslissing staan, en één tegengesteld beslist, gaat de donor-actie niet door!!!. D….w.z. dat daarmee de gehele opzet voor méér donoren/donor-organen toch niet voorspelbaar is.
Hallo Dirk en Jessica,
Ik was met mijn vrouw en zwager indertijd getuige van het helaas voor Remy fataal afgelopen ongeluk. Wat geweldig dat je dito hebt kunnen opschrijven. Voor mij weer een bevestiging voor het dragen van een codicil. Wat mooi toch om te realiseren dat in deze gitzwarte tijd voor jullie er elders een zilver lijntje achter de wolken is ontstaan. Nogmaals bedankt dat jullie dit gedeeld hebben.
Wat heeft mij dit stuk geraakt. Moedig. Heel moedig. Geweldig dat je dat als ouders mag ontvangen voor je zieke kind. Allen veel sterkte gewenst. Annemiek