Is het al ochtend? (Toespraak Dirk)
“Papa, is het al ochtend?” hoorde ik bovenaan de trap.
Met zijn handen in zijn ogen wrijvend, en met z’n knuffel in de hand kwam Remy de trap af geslentert. Z’n haren stonden alle kanten op.
TV aan, iPad op schoot, broodje op de leuning van de bank…
Snel op Dex z’n plek gaan zitten als Dex even ging plassen…
De mooiste smoesjes als het bedtijd was…
Allemaal typische Remy dingetjes.
Velen hier kunnen wel zo’n verhaal vertellen denk ik.
Een echte schurk was die Remy joh;
het woord kattenkwaad stond op zijn voorhoofd geschreven.
Maar hij was ook een echte koekelkont; als je’m optilde wikkelde hij z’n armen en benen om je heen, en dook z’n hoofd in je nek.
“Wij zijn kamigo’s hè pap?” zei Remy dan.
Kamigo is hoe hij amigo uitsprak. En Dex, Remy en ik waren 3 amigo’s.
Je had de streken van je vader, en de charmes van je moeder.
Je wist iedereen om je vinger te winden.
“Nog 1 snoepje… nee eeeeecht de laatste, eeeeecht…”
Maar je kon zelf ook nog betoverd worden, zoals toen je Elmo hebt ontmoet bij de Sesamstraat show. Je grote held, samen met Ernst en Bobbie.
Ik kan hier nu al letterlijk uren vol praten, over slechts 3 jaar dat we samen waren.
3 jaar… je leven moest nog beginnen amigo.
Mama en ik fantaseerden wel eens over je toekomst;
Hij wordt vast een zeeman zeiden we dan lachend.
En nu zijn we hier samen met familie en vrienden, om het slot te schrijven in jouw veel te korte levensverhaal.
Een oneerlijke realiteit, die jij niet verdient hebt maatje.
Je werd uit het leven gerukt zonder genade.
Voor jou was dat pijnloos en snel. Gelukkig wel.
Onze poging om je bij ons te houden is aan je bewustzijn voorbij gegaan.
Tijdens het schrijven dan deze woorden besef ik me wél wat ik schrijf, maar niét waarom…
Het klopt niet en het zal nooit kloppen.
Ons gezin was compleet met 4; dat zal nooit meer hetzelfde zijn.
Maar jij hebt vele harten gestolen in je korte leventje, en niemand zal jou ooit vergeten. Daar zorgen wij 3 wel voor vriendje.
Dank je wel dat je onze zoon bent, was, en blijft.
Dus ga maar naar de hemel Remy.
Het is al ochtend.
Boks, high five, pieuw pieuw…
En je bent zelf een apenkop.
Zo oneerlijk dat jullie dit mee moeten maken!! Tranen in m’n ogen alles is zo herkenbaar als moeder van een kind Denk aan jullie xxx
Gvd wat oneerlijk is dit toch!!!!!!!!! Met tranen lees ik jullie berichten. Heb zelf een dochtertje van dezelfde leeftijd. Ze zegt zelf ook altijd boks high five pieuw pieuw! We zijn zelf ook een zoontje verloren maar die is 9 weken oud geworden. Toch anders dan een jongetje van ruim 3,5 jaar. Remy had al helemaal een eigen willetje en eigen persoonlijkheid. Verschrikkelijk om dan je kindje te verliezen. Het mag gewoon niet je kindje verliezen. Die pijn is onbeschrijfelijk……………en helaas wordt de pijn er ook niet minder op………
Heel veel sterkte met dit enorme verlies…..
Ik vind dit zo ongelooflijk …ik bid voor jullie dat het beter mag gaan …..ooit ….ik kan me dit niet voorstellen, maar als ik het probeer word ik intens verdrietig …..mijn gedachten zijn bij jullie en een ieder die zoiets tragisch mee heeft gemaakt. …
Wat was het een mooi kereltje. ….
Wat mooi verwoord Dirk, hoop dat dit je helpt om met dit grote verlies te leren leven en er mee om te gaan.
Lieve Jessica en Dirk.
Ik ken jullie niet, jullie kennen mij niet. Via via zag ik jullie post over Remy voorbijkomen op FB. En ik werd direct gegrepen door jullie immense, onvoorstelbaar grote verdriet.
Ik kan me niet indenken hhoeveel pijn en verdriet jullie moeten hebben, nu jullie Remy er niet meer is.
Ik ben zelf moeder van twee jongetjes (9 en 5), en uiteraard ging ik meteen bedenken hoe het zou zijn om een van mijn twee…..ik kan de gedachte al niet eens aan. Te vreselijk, te erg.
Jullie zullen in het verleden ook wel eens stilgestaan hebben bij zulke afgrijselijke verhalen, waarna je weer verder ging, je jongens even een stevige knuffel gaf en hoopte dat zoiets afschuwelijks jullie gezin nooit zou treffen.
En dan ineens toch.
Ik zit hier maar op de bank, wilde alleen eventjes FB checken. Nu is het een uur later en is het net of ik jullie een beetje heb leren kennen. En Remy ook. Wat een heerlijk jongetje op die foto’s en filmpjes….
Er is niets dat helpt, niets dat het minder maakt. Wat kun je nou in hemelsnaam zeggen tegen mensen die zo’n enorm verdriet hebben….
Ik denk aan jullie. Ik ben een volslagen vreemde, total stranger, maar ik denk aan jullie.
Ik ben al donor, al sinds de codicillentijd. Ook plasma- en stamceldonor. Wat dat betreft kan ik niets doen.
Het enige dat ik kan doen is het leven omarmen zoals het nu is.
En jullie omarmen in mijn gedachten.
Heel veel kracht toegewenst.
Erica.
Via facebook kom ik bij jullie verhaal terecht, wat je er tegenwoordig maar mee bereiken kan. Heart broken.. Tranen over mijn wangen.. Iets wat je niemand gunt! Ik kan niet weten hoe jullie, jullie zullen voelen, alleen maar in beelden. Ook hier een jongetje van drie rond lopen, het idee alleen al.. Kijkend naar hem, terwijl ik dit lees. Het verdriet zal nooit minder worden, maar hopelijk vinden jullie de kracht voor Dex om toch verder te gaan. Ik wens jullie ontzettend veel sterkte toe. Dikke knuffel
Lieve Dirk en Jes,
Zit net te lezen wat jij Dirk vertelde bij het afscheid nemen van Rémy.
Toen ging het langs me heen en kon ik achteraf niet vertellen wat jij daar gezegd had. Nu ik het rustig zit te lezen komt het hard binnen.
vVoor ons is het al moeilijk, maar ik besef mij eens temeer hoe knetter hard het toch voor jullie moet zijn. Ik kan niets anders doen dan er voor jullie zijn.. Misschien klinkt dit raar, maar ik vind het een hele eer dat jullie lief en leed met ons delen en dat wij bij de familie horen.
Wauw.. Wat is dit
Prachtig geschreven. Zelfs als tekst spat de liefde hier vanaf. Remy boft met zo een lieve sterke papa. Prachtig echt prachtig. De laatste zin laat zien hoe hij het middelpunt is in jullie gezin!
Heel veel sterkte. Hou hem aanwezig in herrineringen, verhalen en foto’s.. . ❤️
Via FB kom ik op de website van jullie zoon. Gecondoleerd met het niet te bevatten verlies en zoveel respect voor de beslissing om Rémy donor te laten zijn. Ik had mezelf op de kist geworpen met de woorden: ‘iedereen blijft met zijn poten van mijn kind’, maar je hebt me aan het denken gezet………. Ik heb een dochter van 19 met veel actiesport, motorrijden en uitgaan,.
Mijn boodschap is voor jou, moedig, sterk en relativerend als je bent, je komt er weer 100% bovenop, alleen een kwart blijft daar, bij die dag van het ongeluk en bij je zoon. Dat moet ook, kijk terug naar die dag, analyseer en sluit af. Er is geen ‘wat als’, geen ‘5 minuten eerder weg’, en geen ‘andere route’, het is zoals het is!
Van dichtbij heb ik kunnen zien wat voor invloed het verlies van een kind op een relatie heeft. In die gevallen was dat niet best. Partners rouwen ieder op hun eigen manier en vaak is dat geen match! Begin vroeg, héél vroeg, met het delen van je woede, verdriet en wanhoop. Praat 100.000 x over hetzelfde, smijt het servies tegen de muur, vind elkaar opnieuw, vind je balans, schreeuw, lach, huil, bid, werk en bewonder.
Bij verdriet dat te groot is om alleen te dragen, kan het met zijn tweeën wél lukken. Kijk waar je staat en waar je heen wilt! Iedere dag een stapje vooruit en soms twee terug totdat jullie leven een nieuwe dimensie heeft. Niet beter maar anders!
Jullie kunnen putten uit een diepe bron van kameraadschap, liefde en geluk, gebruik hem wijs!
In gedachten voel ik met jullie mee, hartelijke groet,
Nanda
Met tranen in mijn ogen lees ik dit verhaal!
Wat een mooi en bijzonder jongetje;)
Wat een pijn, niet voor te stellen.
Wat een prachtkind, jullie Remy.
Helemaal stil.via facebook kwam ik op u site.wat een groot verdriet en ondraaglijk verlies wens u alle kracht sterkte en liefde met het verlies van u zoontje.heel veel liefs jolanda xx
Wat mooi Dirk&Jess&Dex, dat jullie deze blog gemaakt hebben voor Remy.
En wat een reactie”s allemaal….
Wat jullie mee maken is zoooo ontzettend hartverscheurend …….
Daar zijn geen woorden voor…..
Maar hoe jullie het verwoorden en het ons allemaal mee laten lezen………
Laten voelen….
Laten Huilen….
Heel bijzonder……
Ik vind jullie 3 Toppers!!!
Remy had het niet beter kunnen treffen met jullie 3-tjes…..
Wat een liefde heeft hij mee gekregen van jullie…..
En wat een liefde van de familie & vrienden….
Daar mogen jullie heel trots op zijn ……
Dikke kus van Jannette xxxx
De allergrootste nachtmerrie is dit. Jullie allergrootste nachtmerrie, en de nachtmerrie van mij als papa van 2. Tranen rollen over mijn wangen, terwijl ik besef dat ik nog niet eens in de buurt kom van jullie verdriet. De schitterende website, de prachtige foto’s van jullie prachtige mannetje. Ik ben echt nog niet in mijn leven zo geraakt door woorden als door jouw woorden. Heel erg veel sterkte met het dragen van dit gigantische verdriet..
Lieve familie, ook ik ben zoals velen zomaar via FB hier terecht gekomen. Ik zit ondertussen al een uur te lezen en te denken wat nu te zeggen. Ik wil perse een commentaar plaatsen omdat ik jullie gigantisch dapper vind maar de woorden komen niet, alleen tranen en een knoop in mijn keel. Dus ik ben maar gewoon gaan schrijven en zien wat eruit komt.
Ben zelf vader van een jochie van 7 en een meisje van 10 en alleen de gedachte al om er 1 te verliezen is bijna ondragelijk dus ik ga niet proberen mij voor te stellen wat jullie moeten voelen. Ouders horen hun kinderen niet te overleven, dat is tegen de natuur. Ik ben ook heel gevoelig voor muziek, daar kan ik veel emoties kwijt en het nummer wat mij te boven komt is het nummer van Eric Clapton “tears in heaven”. Ik hoop dat jullie wat troost kunnen vinden in alle aandacht voor Remy. Heel veel sterkte, Peter
Beste Dirk&Jessica,
Weinig woorden, want wat valt er in godsnaam hierop te zeggen…
Als schoonzus van een lieve zwager, die op 12 augustus 2015 werd gered met een nieuw hart voel ik een enorme dankbaarheid naar deze donor, naar iedere donor, in NL of elders. Maar als mama van 2 meisjes kan ik alleen maar wensen wat jij zegt in je nieuwjaarswoorden: dat ons nooit overkomt wat jullie overkomen is….
Heel veel sterkte…
Martine
Veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies. Ik geloof, als ik alles lees dat jullie Remy in de tijd dat hij er was een heel fijn en gelukkig leven hebben kunnen bieden. Mijn diepste respect voor de wijze waarop jullie dit delen.. Steve
Vanaf een zijlijn heb ik jullie nachtmerrie meegekregen; mijn zoon zit bij Dayden in de klas. Een brok schiet in mijn keel, elke keer als ik een foto van Remy voorbij zie komen. Ik kan mij niet voorstellen hoeveel pijn en verdriet jullie moeten hebben. Hoe oneerlijk kan het leven zijn? Ik weet zeker dat velen, net als ik, er als nooit tevoren bij stil staan hoe kostbaar het leven is en dat je dankbaar moet zijn voor elk moment dat je je geliefden in je leven mag hebben… Ik wens jullie alle kracht toe om te leren leven zonder jullie mooie, lieve Remy….
De tranen rollen hier over mijn wangen als ik jouw relaas over ik denk iedereens grootste nachtmerrie lees…mijn god….ik hoop oprecht dat jullie dit een plaats kunnen geven en samen met jullie andere knul een nog een mooi en krachtig leven zullen hebben. Als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat…veel sterkte!
Jeetje wat verschrikkelijk, dit gun je niemand.
Maar wat geweldig van jullie dat jullie hebben besloten om zijn organen te doneren.
Zo leeft Remy toch nog voort en heeft hij levens van andere gered.
Ik wens jullie heel veel sterkte en kracht toe met dit grote verlies.
Wauw Dirk, wat een mooie woorden!!!
Ik las het met een lach en een traan.
Hartverscheurend, wat is het leven oneerlijk!!
Ik begrijp als geen ander hoe het voelt om iemand los te moeten laten. Wanhoop, pijn, paniek en heel veel verdriet.
Als je naar zijn mooie koppie kijkt voel je het verdriet van jou, Jessica & dex.
Heel veel sterkte met dit grote verlies
Ik kwam jullie verhaal tegen op fb. Het kwam keihard binnen. Nu al 2x jullie pagina bezocht en de site van Remy, zo mooi gemaakt, mooi eerbetoon aan Remy! Hij lijkt in zoveel opzichten op mijn zoon Luuk van 5 jaar! Tranen biggelen steeds weer over mijn wangen als ik de foto’s en video’s zie van mooie Remy…. Jullie geluk en liefde voor jullie boys straalt ervan af!! Diep respect voor jullie dat jullie ondanks het verdriet je toch sterk maakt voor het donorschap! Ik stond al geregistreerd maar mijn vriend nog niet. Met dit verhaal heb ik hem kunnen overtuigen dat toch te doen. Evenals onze 2 kids. Heel veel sterkte met dit allesomvattende verlies. Ik hoop dat jullie met zn 3tjes de kracht vinden om door te gaan en weer kunnen genieten van alles wat het leven te bieden heeft en jullie andere zoon Dex die jullie nu erg hard nodig heeft!
Veel liefs, Mirjam
ooooh lieve mensen….topouders met zoveel liefde voor jullie jongens.
met tranen over mijn wangen heb ik via Facebook dit bericht gelezen..
en als moeder van 3 jongens ben ik mezelf extra bewust van mijn geluk.
vanmorgen bracht ik samen met mn jongste z’n 2 broers naar school.
een kus…I love you..tot straks.
en in het zonnetje terug met mn mini man aan mijn hand..kletsend en even Hallo zeggen tegen de kip bij het hertenkamp.
alles wat zo vanzelfsprekend is en door de dagelijkse stress genoot ik daar niet meer zo van als moest.
en dan komen jullie voorbij..en besef ik mijn grote geluk.
heel veel sterkte…..
mijn oprechte deelneming…
en bedankt dat heel de wereld mag genieten van jullie prachtige zoon…al hadden de omstandigheden heel anders moeten zijn.
xxx
heftig!! veel sterkte.