Tatoeren is niets nieuws voor mij.
En de namen van mijn kinderen wilde ik altijd al een keer mooi vereeuwigd hebben op mijn huid, mijn eigen canvas.
Maar ik had het iets anders in gedachten.
Mooie letters, licht als de dag, vrolijk en speels.
Dit heb ik bij de naam van Dex ook zo gelaten.
De kant van Remy is de nacht geworden.
Op deze foto’s is de huid nog wat rood doordat de tatoeages net gezet waren.
Goede foto’s van de genezen tatoeages volgen nog.
Wow bijzonder. Mooi om zo je kids bij je te dragen.
Ik wens jullie kracht toe.
Met heel mijn hart bij jullie ! Zo een mooie foto’s met jullie gezinnetje dat zou niet mogen zijn ! Nog een heel mooi leven voor zich en al weggehaald ! Zelf een zoontje verloren aan vijf maanden en nu 34 jaar geleden en dat kan je nooit vergeten ! je wil hem niet vergeten ! maar ik ben dankbaar dat ik hem heb mogen kennen ! Ik hoop voor jullie dat je mooie herinneringen zult hebben en dat hij ook mag waken over jullie gezin ! Dikke knuffel !
Hedenavond,na net zelf afscheid genomen te hebben van een Thais familie lid, jullie verhaal gelezen. Erg onder de indruk van dit verhaal, maar erg moedig met de beslissing die jullie genomen hebben.Veel sterkte gewenst de komende tijd namens Inthira en Rene Wuite ,Mae Rim Noord Thailand.
Een kind verliezen is zoo aangrijpend ik leef met jullie mee.. Zelf heb ik ook onze Monique naar de hemel moeten sturen ,was een moeilijkste beslissing in mijn hele leven .Ik denk iedere dag aan haar ze was Geestelijk Gehanicapt en ze ze had een beroerte gehad, de dokter zei tegen ons dat het hopeloos was. Het gaat weer een stukje beter,met mij,maar ik mis ze nog steeds. Ik put de kracht dat ze nog bij me is in wat voor vorm het mag zijn , en daar geloof ik in.Heel veel sterkte en praat met hem ,dat vinden ze fijn ,groetjes Lia❤️
Niks is zo moeilijk en hartverscheurend als je eigen kind af te moeten geven.
Het klopt niet, en wennen doet het nooit. Je leert omgaan met de pijn.
Wens jullie heel veel sterkte met dit ondraaglijke verdriet.
Lieve mensen en kleine Dex,
Wat een verschrikkelijk verlies er zijn geen woorden om jullie te troosten, helaas . Ik wens jullie heel veel sterkte en kracht om dit verschrikkelijke verlies te verwerken….
Wat een mooie tatoeages ! Vreselijk om je kind zo te verliezen…
Wij zijn 6 jaar geleden onze zoon Luka van 9 jaar verloren. Hij was ook een schat, onze schat, ons zonnetje in huis.
Ik zou nooit een tatoeage laten zetten, ik heb daar nooit iets aan gevonden, toch niet voor mezelf. Maar na Luka’s dood, wilden mijn man en ik iets blijvends doen. Ik heb Luka’s naam in een zonnetje op mijn arm laten zetten Zijn papa koos voor een groot rood hart met engelenvleugels en Luka’s naam erin, op zijn bovenarm.
Zo dragen we hem altijd een beetje mee.
Zijn zussen, die ondertussen 20 en 18 zijn, hebben ook een tattoo laten zetten, allemaal ter ere van hun veel te vroeg gestorven broertje. Ik vind het zo’n mooi eerbetoon !
Ik wens jullie nog veel liefde en kracht toe voor de volgende jaren, neen, voor de rest van jullie leven, want zoiets draag je je leven lang mee…
Dikke warme knuffel voor jullie
Schrok er erg van,had er helemaal niets van vernomen,wens jullie heel veel sterkte en kracht om dit verlies te verwerken .
Ook voor de Fam. En vrienden, “God bles you” liefs Maartje.
Lieve mensen ik ben vandaag erg verdrietig maar ook blij nu ik dit lees,
En ik bewonder jullie en jullie Remy een HELD EEN PRACHTIGE BOY.
En ja ook wij zijn met ons gezin ALLEMAAL DONOR
Dank je wel voor te mogen delen met jullie.
Heel veel liefs