#01 Uit liefde laten gaan
Lieve allemaal,
afgelopen zaterdag 14 november is ons leven voorgoed veranderd door een ernstig auto ongeluk.
Een frontale botsing zorgde ervoor dat ons hele gezin in het ziekenhuis is beland.
Onze oudste zoon Dex en ik zijn er met weinig kleerscheuren vanaf gekomen.
Mijn vrouw Jessica heeft serieus letsel, maar komt er weer bovenop.
Helaas is dat niet het geval voor onze jongste zoon Remy.
Bij het ongeluk zijn z’n hersenen zo beschadigd dat veel vitale functies niet meer zelfstandig functioneren.
Vele doctoren hebben zich om zijn lot bekommerd, en alles op alles gezet om elke vorm van herstel te stimuleren. Echter, na een aantal dagen bleek dat er te weinig herstel was voor een menswaardig bestaan voor Remy.
Op vrijdag 20 november hebben we Remy op 3 jarige leeftijd moeten laten gaan en zijn aanwezigheid moeten omruilen voor herinneringen.
Het is een bijzondere troost dat hij als donor andere kinderen in nood gaat redden. Een zilveren rand om deze donkere wolken.
Een woord van dankbaarheid naar onze naaste familie en vrienden die ons deze dagen met liefde en daden hebben omarmd; als liefde Remy had kunnen redden, was hij nog bij ons geweest.
Hetzelfde geldt voor de medici en het ziekenhuis personeel die zich over Remy, Jessica en Dex hebben gebogen; ze hebben alles op alles gezet voor het welzijn van mijn gezin en hun toewijding is hartverwarmend.
Omdat wij geen woorden hebben voor dit verlies, staan we ook weinig mensen te woord.
Maar de stortvloed van kaarten, berichtjes en wensen die we hebben gehad en gelezen hebben ons diep ontroerd.
Ga maar Remy, het is al ochtend…
Liefs,
Dirk, Jessica, Dex
Beste Dirk en familie,
jullie verhaal lezen doet mij zooo pijn. Het is hart verscheurend om te lezen wat jullie doormaken. Ik ben zelf een jonge vader van een dochter van net 1 jaar en er is er een op komst. Pas als je zelf kinderen hebt, kan je er pas iets van voorstellen hoe kwetsbaar het leven is als je in de ogen van je kinderen kijkt. Ik wil jullie veel sterkte wensen en kracht. Meer kan ik niet zeggen, want woorden doen tekort aan het gevoel….
heel veel sterkte nogmaals…
De tranen lopen over m’n wangen. Diep respect. Ben zelf moeder van een zoon van 2,5 jaar. En inderdaad hij hoord er bij, wat jullie hebben moeten doorstaan en nog steeds valt met geen pen te beschrijven, en met geen woorden te vertellen. De pijn slijt, een sterretje het is allemaal mooi gezegd maar niemand beleefd jullie verdriet echt. Zelf zijn mijn man en ik al jaren donor. Maar voor onze kleine Lukas heb ik daar nog nooit overna gedacht tot aan nu. Dank jullie wel dat jij en je vrouw zo dapper zijn om ondanks jullie grote verdriet dit onderwerp aan de kaak te stellen. Diep diep diep respect.
Wat een bewondering en kracht gaat er van jullie uit ondanks het verdriet hier kan ik nog wat van leren sterkte voor nu en de komende tijd wil jullie graag volgen
Beste Dirk Jessica en Dex
Wat een drama is er in jullie leven gekomen.
Ik voel met jullie mee, ook wij hebben onze jongste zoon verloren bij een auto-ongeluk.
Wat er da n gebeurd is met geen pen te beschrijven alleen iemand die het zelf meegemaakt heeft weet wat jullie voelen. Ik zeg wel eens tegen mensen voordat het bij ons gebeurde dacht ik wel eens wat lijkt het me erg om je eigen kind te verliezen , maar als het dan echt gebeurd kun je je niet voorstellen in wat voor nachtmerrie je dan beland. Veel sterkte toegewenst..
Hier zijn geen woorden voor.
http://youtu.be/vyQf9nB4eYk Heel veel sterkte samen!
wat een pijn voor jullie als gezin en familie
geen woorden kunnen dat verzachten
sterkte wensen ach dat is zo niets zeggend
ik hoop dat jullie kunnen voelen
dat jullie lieve schat om je heen is
en dat het soms iets beter met je gevoel gaat
ik wens jullie rust en kalmte en vrede toe
Per toeval kom ik jullie verhaal tegen en zit met tranen in mijn ogen dit te lezen…. Ben zelf moeder van 3 kinderen en lig soms ’s nachts wakker door een nachtmerrie dat hun iets zal overkomen. Dat wil je niet meemaken, dat mag je niet meemaken, dat is gewoon niet eerlijk. Ik hoop dat jullie samen de kracht vinden om dit samen een plaats te kunnen geven. Verlies elkaar niet uit het oog, je hebt elkaar zo hard nodig. Heel veel sterkte met dit niet te bevatten verlies.
Met tranen in mijn ogen jullie verhaal gelezen. Woorden schieten te kort.
Wat mooi dat remy de levens van andere mensen heeft kunnen redden/dragelijker heeft kunnen maken. Maar wat moet het verschrikkelijk zijn om jullie zoon te moeten missen!
Heel veel sterkte en kracht toegewenst!
Wat een verdrietig verhaal, erg mooi verwoord…
Heel veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies. Wat een dapper besluit om Remy te laten gaan. Silver lining inderdaad dat er nog zoveel mensen zijn geholpen na zijn overlijden. Wens jullie alle kracht en liefde toe.
Boven is er een engel genaamd Rémy bij hier heeft een engel genaamd Rémy ons hart geraakt. Ik wens jullie heel veel sterkte om verder te gaan.
Wat verdrietig en hoe oneerlijk kan het leven zijn. Maar wat een mooie uitlaatklep heb je gevonden door deze site te maken. Moedig dat je iedereen laat delen in jullie verdriet. Ik hoop dit nooit mee te maken. Ons meisje Demy wordt volgende week 10 en moet er niet aan denken dat zoiets gebeurd. Heel veel sterkte voor jullie alle 3 en ik hoop dat je het ooit een plekje kunt geven.
zo vreselijk, zo hard.
Maar war dapper van jullie om net na dit grote verlies de keus te kunnen maken dat hij orgaan donor mag zijn diep respect daarvoor.
Blijf elkaar alsjeblieft steunen en praat over dit grote verlies wanneer je daar zelf behoefte aan hebt dat is o zo belangrijk om dit ooit een plaatsje te kunnen geven.
heel veel sterkte in deze zeer moeilijke tijd xx
Via facebook kom ik dit verhaal tegen, een verhaal dat je niet hoort te moeten schrijven.
Ik ben er echt verdrietig van, verdriet dat ik voel voor jullie, dit verdriet moeten dragen lijkt onmenselijk.
En wat een prachtig sprankelend mannetje zeg, wat een gemis en verdriet.
Ik wil jullie uit het diepst van mijn hart heel veel sterkte wensen.
Lieve groet.
Per toeval kom ik op facebook jullie verhaal tegen. Ook wij hebben een mooi blond jongetje verloren in 2009. Loek was 2 jaar. Het is een gemis en blijft een gemis. Op onverwachte momenten word je weer teruggeworpen.. Blijf erover praten en geef steun aan elkaar. Wij wensen jullie ontzettend veel steun en kracht bij het grootste verlies wat iemand mee kan maken.
Wat een gat is er geslagen in jullie hart en in jullie leven, hoe moet je dit verdriet verwerken, hou elkaar vast als man en vrouw en als geliefde, maar ook als gezin voor je anderen zoon, ik wens jullie onwijs veel kracht en liefde om dit grote gemis te dragen, heel veel sterkte, een warme groet van ons, Cok en Els.
We kennen elkaar niet. Per toeval kwam ik jullie site tegen. Tranen en herinneringen. Wat een vreselijk gemis. Ook wij kennen diepe rouw. We verloren twee keer een kindje net voor haar en zijn geboorte. Het gemis blijft, maar de liefde is sterker. Ik wens jullie alle kracht en liefde toe!!
Beste Dirk, Jessica en Dex,
Lees jullie verdrietige verhaal net op Facebook maar kan daar niet reageren.
Wat een geweldige mensen zijn jullie om in zo’n verdrietige tijd zo’n geweldige keuze te maken om Remy’s organen voor donatie te schenken.
Zelf ben ik sinds mijn 14e (dus al bijna 40 jaar) geregistreerd als donor en probeer mensen te overtuigen om ook donor te worden. Daarom heb ik jullie verhaal over jullie dappere kamigo Remy en de oproep voor meer donors gedeeld. Ik wens jullie heel veel sterkte in deze moeilijke tijd die geen ouder zou moeten meemaken.
Woorden
flarden, zinnen
woorden
waarmee te beginnen
woorden
stokken in mijn keel
woorden
zeggen niet zoveel
woorden
dat zijn mijn gedachten
woorden
die ongezegd trachten
woorden
over te brengen in je hart
zonder woorden
deel ik je smart
Blijf dicht bij elkaar,
Irma van Weelde
Op 24 februari 2006 is onze zoon zeer plotseling gestorven. Onze Vic was net 14 maanden oud. Het verhaal van jullie Remy brengt me weer even terug naar de verbijstering en de ongelooflijke pijn van toen. Het is allemaal zo herkenbaar…
Dat jullie ondanks dit inmense verdriet nog met zoveel liefde in het leven staan kan alleen betekenen dat het gaat lukken om het leven weer op te pakken en te omarmen – straks.
Heb geduld. Ik brand een kaarsje; een lichtje in het donker; een beetje warmte. Jullie zijn in mijn gedachten
Wat een vreselijk verdriet..wat een drama..wat is het leven toch oneerlijk…lieve kleine Remy rust zqcht en wees het helderste sterretje aan de sterrenhemel…lieve ouders heel veel kracht en liefde toegewenst…
Woorden schieten tekort ook al ken ik jullie niet. Tranen over me wangen zo’n verlies. Wat een mooi ventje zo jong en zo oneerlijk. Heel veel kracht toegewenst.
Het zal niet minder worden, de pijn in jullie hart en ziel. De pijn zal je voor altijd dragen. Minder worden kan niet, ondanks het een plaats geven, het accepteren als een feit. Wel zullen de herinneren intenser worden, na de traan komt ook de lach. De lach die ontstaat door de herinnering van de lach van dit mooie lieve mannetje.
Sterkte.
Lieve Familie, lieve Remy,
Wat een prachtig mooi warm gezin zijn jullie.
Remy, wat heb je een knappe snoet en wat had je zichtbsaar lol in je leventje op de foto’s en filmpjes te zien.
Remy je zou zorgeloos moeten schitteren in dit leven met je prachtige blonde haartjes, samen kattekwaad uithalen met je grote stoere broer Dex en lekker knuffelen met iedereen die je lief heeft.
.Remy wat heb je een dappere, sterke en liefdevolle familie. Maar wat zul jij vreselijk gemist worden kanjer., hun leven zal nooit meer hetzelfde zijn zonder jou.
Jullie verlies is onmenselijk en moet ondraaglijk. zijn. Ik hoop dat jullie elkaar kunnen blijven vasthouden.
Wij kennen elkaar niet persoonlijk maar ik las jullie verhaal en kwam op de site van Remy terecht. Een prachtig gezin wat nu uit elkaar gerukt is, dat heeft me enorm geraakt.
Daarom wilde ik uit diep respect voor jullie en Remy een berichtje achterlaten.
Veel liefde en kracht gewenst!!
40 jaar geleden is mijn broertje van 5 overreden door een auto. Ik stond er bij en was 4. Toen was er nog geen hulpverlening voor mij, en ik weet niet hoe dat nu is voor kinderen. Maar ik weet wel dat ik nog steeds de gevolgen ervan draag, op allerlei manieren die ik hier niet verder zal neerzetten. Ik hoop dat er voor uw oudere zoontje professionele hulp is, want hoewel kinderen erg flexibel zijn zoals ze zeggen, dit kan je niet alleen.
Wat een prachtig mooi mannetje…. heel veel sterkte met dit onmetelijke verlies.
Ook ik kwam jullie verhaal toevallig tegen op Facebook. Wat een mooi ventje en wat een gemis! Heel veel sterkte voor jullie en jullie oudste zoon Dex. De stilte in huis en in jullie hart zal oorverdovend zijn.
In stilte glijd er een traan over mijn wang, mijn hart bonkt als een bezetene en slik …….. Wat een intens verdriet maken jullie mee. Niemand kan zich helemaal voorstellen hoe dit voor jullie is. Het moet slijten ja daaaaag dit slijt nooit, het krijgt misschien ooit een plekje ? Jullie moeten door voor je zelf en voor jullie prachtige oudste die er nog is. Koester de herinneringen aan Remy, laat deze een beetje t hart verwarmen en moed geven om door te gaan.
Ik kwam jullie berichtje tegen op facebook en mijn tranen kan ik nog net in bedwang houden. Wat een ontzettend groot verlies van jullie kleine mooie knappe zoon. Het gemis moet ondraagelijk zijn. Ik heb zelf 2 zoontjes en kan ze nog geen dag missen. Heel veel sterkte en blijf steun vinden bij elkaar, vergeet daarbij ook de oudste zoon niet.
Ik zag jullie bericht op Facebook en ik ben naar de site gegaan. Zit nu met tranen in mijn ogen dit te schrijven, verschrikkelijk is dit zeg, Ik wens jullie ontzettend veel sterkte voor de toekomst.
Ik ben een persoon van weinig woorden en uit nooit iets, maar de steen die ik ben qua persoon brak toen ik dit vreselijke bericht per toeval las.
***************
Een ster in de hemel zo mooi,
Herinnerd me aan jouw zo lief en klein,
Lieve kleine slaap zacht…………………………… het is weer nacht.
***************
Alle liefde, steun en sterkte voor jullie gezin en familie. Wat een enorm hartverscheurend verlies.
Ook ik moeder van 2 kleine kinderen schrijft dit met tranen die blijven rollen.
Bijna elke dag kijk ik mijn kinderen aan en voel de angst ze te verliezen.
toen ik geen kinderen had was er eigenlijk niets dat mijn leven compleet zou kunnen verwoesten..
Niets was belangrijker dan mijzelf.
Nu ik moeder ben denk ik maar al te vaak, wat een geluk, dat ik dit mag ervaren, maar Ooh wat is het leven toch kwestbaar, Ik heb wel eens gezegd als er iets met ze gebeurt, hoeft het echt niet meer van mij.
Ik hoor regelmatig verhalen van vrienden en kennissen die zoiets dergelijks als jullie hebben mee gemaakt..
Waar ik met verwondering naar kijk is dat, hoe inmens het verdriet ook zal zijn,, er komt weer een dag dat er gelachen wordt, dat er niet elke seconde van de dag extreem veel verdriet gevoeld wordt.
Vrienden van mijn ouders hebben gekropen over de grond van verdriet toen hun dochter op jonge leeftijd overleed,nu gaan ze weer lekker op vakantie, genieten ze van de kleine dingen.
Bij elk gesprek die we hebben komt hun dochter terspraken. soms met een lach soms met een traan.
Ik vind Remy een prachtig jongetje, wat fijn dat hij bij jullie heeft mogen zijn,, dat jullie mooie herinneringen hebben. Ik hoop dat het verdriet, ooit wat zachter wordt, dat Dex kan genieten van zijn ouders.
Ik wens jullie alles wat jullie nodig hebben voor het verwerken en plaats geven van toch wel het ergste in je leven kan gebeuren.
En wat prachtig dat Rémy niet alleen leeft in jullie herinneringen, maar ook nog in iemand anders.
Ik weet niet precies waarom ik jullie schrijf, ik ben geraakt.
Woorden schieten tekort, dit is het ergste wat je als ouder kan overkomen. Ik wens jullie veel sterkte met het verlies van jullie mooie zoon Remy. Respect voor het doneren van zijn organen.
Wat moet dit vreselijk zijn.. Nadat ik dit las, is het niet meer uit mijn hoofd geweest. Hoe moet je door? Waar vind je de kracht? Ik wens jullie heel veel sterkte!!
Met ontroering en diep respect heb ik jullie verhaal gelezen, wat zijn jullie sterk,jullie verliezen het dierbaarste op de wereld en spreken met zoveel warmte over de mensen die de kans op leven hebben gekregen doordat jullie de organen van het dierbaarste bezit in je leven”je kind”
hebben afgestaan,ik wens jullie veel kracht en sterkte toe!
Als oma en moeder moet ik even op dit vreselijke bericht, wat ik bij toeval tegen kwam, reageren. Vreselijk als zoiets verschrikkelijks je als ouders, grootouders en familie overkomt. Ik bewonder jullie hoe je hier mee om gaat en vind deze website een prachtige herinnering. Wens jullie dan ook heel veel sterkte toe om dit verdriet een plaats in jullie leven te geven. Wat fijn dat er dankzij jullie zoon mensen weer een kans van leven gekregen hebben!
Aly
Woorden zeggen niet zoveel, voelen des te meer. Als donor vindt ik het geweldig dat Remy andere mensen heeft kunnen redden. Ik wens jullie heel veel warmte en begrip toe.
Gedicht van Dietrich Bonhoeffer.
Afscheid nemen
is met zachte vingers
wat voorbij is dichtdoen
en verpakken
in goede gedachten der herinnering.
Is verwijlen
bij een brok leven
en stilstaan op de pieken
van pijn en vreugde
Afscheid nemen
is met dankbare handen
weemoedig meedragen
al wat waard is
niet te vergeten…
Is moeizaam
de draden losmaken
en uit het spinrag
der belevenissen loskomen
en achterlaten
en niet kunnen vergeten…
Diep geraakt door dit in en in trieste bericht…
Ik hoop dat jullie het ooit een plekje kunnen geven…
Heel veel sterkte gewenst namens een andere vader met zoontjes…
Kwam op facebook jullie bericht tegen, waardoor ik op deze site kwam…….stil werd ik van de foto van dat prachtige jongetje…dat er niet meer is……..wat een verlies en wat een leed……………….ik wens jullie heel veel sterkte……om met dit gemis te moeten leven. Het zet je wel tot denken, en door jullie beslissing, loopt er ergens anders een gezin rond, die (door jullie) al dit leed, hebben bespaard. Het zet je wel tot denken…………
Heel veel sterkte en kracht toegewenst met dit oneerlijke en zware verlies.. mijn gedachten gaan uit naar jullie die dit ontzetttend knappe mannetje moeten missen.
Liefs,
Renate
Onverwachts afscheid nemen van iets waar je zo van houd
de angst van elke vader en moeder.
Plotseling is er diepe rouw
is er innerlijke woede .
Elk mens gaat ermee om op zijn of haar eigen manier
Je kind voort laten leven door orgaandonatie
Daarmee doe je zieke kinderen en volwassenen een plezier
Deze keuze vind ik moedig , loslaten is liefde hoe moeilijk ook
bijzonder dat u en uw gezin hiervoor koos …
Heel veel sterkte voor jullie allemaal …
Geen woorden, of toch wat prachtig geschreven.
Wens jullie al het beste.
Zojuist mijn meisje op bed gelegd en even naast gelegen. Ik open daarna mijn fb en kom jullie gedeelde stukje tegen over een zilver randje om de donkere wolk……… ik lees en ik huil…….. wat een hel voor jullie en ik weet niets te zeggen hier om je te troosten……… ik traan nog even verder…..
.
Kippenvel na het lezen van dit in en intrieste bericht. Dit hoop je als ouder nooit mee te hoeven maken. Ik wil jullie als gezin en iedereen die het verlies van dit prachtige knulletje moet verwerken héél veel sterkte toewensen!
Ik hoop dat de donkere wolk ooit iets minder donker mag worden en dat het zilveren randje mag veranderen in een gouden randje, door diegene die mogen voortleven door dit verschrikkelijke verlies.
Stil, heel stil………………….
Lieve familie van Remy, Diep geraakt dat jullie Remy op zo’n jonge leeftijd verloren hebben. Wat een verlies. Maar respect dat jullie zijn organen beschikbaar hebben gesteld voor transplantatie. Remy komt er niet mee terug. Echter redt het andere levens. Alle andere mensen moeten dit weten. Ik hoop er op dat niemand verongelukt, maar als het dan toch gebeurt, dan is jullie daad de enig juiste. Vanuit het diepst van mijn hart wens ik jullie sterkte en kracht om te proberen om verder te gaan.
Het verliezen van een kind hebben we ook van dichtbij meegemaakt. Bij 40 weken zwangerschap heeft onze zoon Timo het niet gehaald. Was ie maar een paar dagen eerder gekomen dan was alles anders.
Onlangs weer vader van een wonderlijk jongetje van 1,5.
Vaak vraag ik me af hoe het zou zijn geweest om onze Timo na z’n geboorte af te moeten staan. Ik kan er met m’n hoofd niet bij.
Nu lees ik jullie verhaal in tranen. Het is niet te vergelijken maar ik kan me een beetje voorstellen hoe jullie je voelen.
Dat gevoel en uit respect voor het leven heeft Remy me over de streep getrokken. Zelf twijfelde ik al jaren over het inschrijven als donor. Na het lezen van jullie verhaal heb ik meteen Ja gezegd. Hopelijk zal jullie jongen nog vele harten raken en daarmee veel mensen redden. Sterkte en kracht voor de toekomst.
Voor mij is Remy een ster die samen met ons eigen sterretje straalt.
Wat een vreselijk verdriettig bericht.
En wel fijn dat Rémy verder leeft, maar wel in het
lichaam van anderen.
Wij wensen Dirk met gezin en verder fam. heel
veel sterkte en kracht om het leven weer op te pakken.
We wensen jullie heel veel sterkte en mooie herinneringen aan jullie zoon. Door de orgaandonatie wordt een stukje van jullie verdriet in een positief omgezet. Het leven is hard, maar de herinnering is er ook altijd en die kun je koesteren. Wij hebben onze zoon 21 jaar geleden verloren, toen hij 7 jaar oud was in een ongeluk. Het blijkt een moeilijk punt, maar ook een stukje herkenning om met kennissen en familie de herinneringen levend te houden. Nogmaals sterkte
Met tranen over mijn wangen heb ik jullie verhaal gelezen.
Intens verdrietig, wat wel moeilijk te plaatsen is.
Zo abrupt, je kind verliezen.
En dan een prachtige keuze maken ivm orgaandonor.
Respect van deze kant voor jullie moeilijke beslissingen.
Remy leeft op deze manier wel verder in de vorm van anderen.
Ik wil jullie heel veel sterkte wensen met dit zware verlies.
Hoop dat jullie het snel een mooi plekje in het hart kunnen geven, en door kunnen gaan met het leven.
Verdere woorden zijn er niet, alleen huil ik met jullie mee!!!