Wat ben je aan het doen?
Ik word wakker en het eerste appje is al binnen om 5:30 voor Remy. Daarna volgen er gelijk meer; zo bijzonder, steeds weer.
Vandaag zijn Dirk en ik beide aan het werk.
Ik ben vooral bezig met het dealen van de warmte op het werk, dan dat ik met een zwaar hart loop.
Mijn gedachten gaan naar zomers met Remy van 10 jaar geleden, en dat hij altijd meer oververhit was door de warmte dan Dex.
Continue zijn bezweette blonde haren uit zijn gezicht haalde, maar daar geen hinder van ondervond; hij was altijd op een missie.. warm of niet 😉
Gisterenavond hebben we Remy’s jaardag in de gedeelde agenda met Dex gezet. We willen dat deze dag aan Dex nooit onbewust voorbij zal gaan.
Vanavond gaan we naar een concert.
Pas nadat kaarten heb gekocht zeg ik tegen mijn beste vriend: “Oh shit het is dan Remy’s jaardag”…
Gerard kijkt me iets verschrikt aan “oh shit ja. zie je het dan wel zitten?”
“Ja ik zie het zeker zitten om tussen Dirk en Gerard in te zitten”, een meer gedragen sfeer dan dat is er niet ♥
Het is goed dat er dingen gepland zijn ook op Remy’s dag.
Deze dag gaat absoluut niet zo maar voorbij, maar is zo wel een stuk mer ontspannen.
Ik ben gelukkig ook de fase voorbij dat ik bezig ben hoe ik me zou moéten gedragen. Hoe mensen vinden dat ik me hoor te gedragen als een rouwende moeder
terwijl ik me soms ook gewoon die dag ontspannen voel.
Tranen worden er gelaten, alleen verlies ik mezelf er niet helemaal meer in.
En dat is goed..
Vorig jaar zei ik tegen Dirk en tegen een vriendin: misschien moeten we de Kamigo pagina opheffen,
ik wil niet verkeerd over komen dat we maar aandacht vragen voor Remy nog na zoveel jaar. Dat is niet onze intentie.
Maar we merken wel dat we er toch nog steeds steun uit halen, bijna 10 jaar later.
Mensen wilden ook graag dat we het blijven aanhouden.
Dus dat doen we ♥
Als ik inlog op Facebook om dit te plaatsen, staat er groot in beeld de foto van Remy met de tekst: wat ben je aan het doen? En dat is precies wat Remy altijd vroeg, aan iedereen die hij zag. Bekend of onbekend 🙂
Wat wij aan het doen zijn Remy?
We denken aan jou.
We houden van jou.
We missen jou.
Geluk kan ook in mooie herinneringen zitten ondanks dat er zoveel verdriet is. Regelmatig hebben wij het nog over onze tijd in Katwijk en “ons rijtje van vijf”. Gek genoeg kwam ik anderhalf jaar na de geboorte van Rémy drie deuren verder te wonen. En toch kan ik mij de geboorte van Rémy nog herinneren. Diana en ik werkte samen en zij nam een vrije dag omdat haar neefje was geboren. Twee dagen later kwam ze helemaal enthousiast weer naar kantoor met foto’s en de eerste verhalen over Rémy en zijn grote broer Dex.
Er waren nog geen plannen om te verhuizen maar voor ik het wist woonde ik drie deuren verder. Al vrij snel zag ik Rémy, in de vensterbank, naar mij zwaaien. Hij begon ook al een beetje tegen ons te babbelen en wilde de hondjes aaien.
Wij zullen Rémy altijd blijven herinneren, zittend in de vensterbank, zwaaiend en lachend met een ondeugende blik op zijn derde verjaardag.
En elk jaar dat voorbij gaat wacht ik op bericht van Kamigo. De warme herinneringen en verhalen van mama en papa van Kamigo en grote broer Dex..
Heel veel liefs van ons en een mooie dag en geniet van het concert vanavond. Het zonnetje schijnt