#03 Black clouds & silver linings (donor)

25 jan 201626 reacties

Het is 2 maanden geleden dat ons leven veranderde van “huisje boompje beestje” in “huisje traantje kruisje”.

Het voelt als een dag geleden. 
Het voelt als een jaar geleden. 

Als je kind geboren wordt, voelt het gelijk alsof’ie er altijd al geweest is, als een toevoeging aan je leven.
Maar als je je kind verliest, verlies je meer dan alleen die toevoeging van eerst…

Ons leven is volledig uit balans.
Het verlies heeft ons leven overgenomen.
Geluk is ineens zo relatief.

Onze dagen zijn gevuld met heimwee en liefdesverdriet.
Want niets is zo aanwezig als het kind dat niet meer aanwezig is.

Remy is er niet meer, maar hij is overal.
Dat is continu confronterend.

En daar kunnen we niets mee.

Want “een plekje geven”, “een sterretje aan de hemel”, “in je hart gesloten”…
Het klinkt allemaal mooi.
Maar de waarheid is geen metafoor.
De waarheid is: we moeten hiermee leren omgaan, mee leren leven.

Waar we wel wat mee kunnen, is het nieuws dat wij vandaag hebben gehad.
Van de transplantatie coördinator hebben wij de uitslagen van de donortransplantaties gehad.

Het leven van een jongetje van 7 is gered, nadat hij Remy’s lever heeft ontvangen.
Een man van 65 heeft dankzij Remy’s niertjes weer een normaal leven, zonder dialyses.

De zilveren rand om de donkere wolken…

Voor ons was het beschikbaar stellen van Remy’s organen en logische keuze, ondanks de situatie.
Stel je voor dat Remy een transplantatie nodig had na het ongeluk…

Helaas is donor zijn niet zo vanzelfsprekend in Nederland.
Mensen zijn bang voor van alles, maar hebben vaak niet alle feiten op en rijtje.
En het is zo makkelijk om donor te worden! Dat gaat tegenwoordig gewoon via je DigiD…

Jij kan iemands leven redden… of iemand anders dat van jou!
Kijk eens op deze FB pagina en Word Ook Donor of ga naar wordookdonor.nl

💙 like en deel dit bericht gerust, om hier nog meer aandacht aan te geven 💙

Uit liefde lieten we je gaan.
Met weemoed verlangen we naar je terug.
Pappa en mamma